Sinds ik de opleiding Fotografie deed bij de Fotovakschool in Amsterdam en me vooral richtte op portretfotografie was ik gefascineerd door hoe vrouwen zich gedragen voor de camera. Ik bestudeerde ze terwijl we een gesprek hadden en zocht naar expressie, dat wilde ik graag op de foto terugzien. Zodra ik daarop terugkwam tijdens het fotograferen merkte ik dat de camera enorm in de weg zat bij de klant.
Ik ging mee naar shoots met een bevriende bekende actrice om te kijken hoe ze dat daar deden. De enige klik die er was met de fotograaf was zijn camera. Geen gesprek, geen studie van haar, helemaal niks.
Op een gegeven moment zei de fotograaf tegen haar dat ze net zo goed kon stoppen “It’s not gonna work” zei hij. Zij schrok, je zag haar onzekerheid en klik zei de camera. Okee, dat was het dus. Hij bracht haar in een situatie die hij terug wilde zien in de foto, verdwenen was het ego en de focus op haar kapsel, of dat nog wel goed zat.
Mijn zoon nam jaren terug afscheid van de basisschool en ik wilde graag alle kinderen van groep 8 fotograferen in de studio. Een mooi aandenken met een interview erbij in een boekje. Alle meisjes vonden zichzelf stom op de foto, dik en hun haar was ook stom. Van de jongens heb ik geen negatief woord gehoord over zichzelf. Ze vonden het prima en leuk.
Ik begrijp het probleem, zelf sta ik namelijk ook nooit op een foto. Heel slecht voor een fotograaf, dat weet ik. Maar ik denk ook altijd, jemig ben ik dat?
Camera angst hebben (de meeste) vrouwen dus al van jongs af aan. Waar dat vandaan komt is misschien meer iets voor een psycholoog. Hoe ik er mee om moet gaan is voor mij interessanter. Voor mij werkt het altijd als er een klik is, een verbinding of overeenkomst. Heel prettig als ik iemand even spreek voor een shoot, dat kan ook aan de telefoon zijn. Dan heb ik al een beetje een idee.
Dat botte zoals de fotograaf waar ik van wilde leren is dus niks voor mij. Voor mij werkt het beter met positieve aandacht, beetje humor, ervaring en ergens zoeken naar de klik.
Dan klikt de camera vanzelf.
